K.SK. begon scherp aan de wedstrijd met afstandsschoten van Benhamou, Janssens en Verwerft in het openingskwartier. De bezoekende doelman liet zich echter niet verschalken.
Gaandeweg kwamen de bezoekers meer in de wedstrijd, maar Van Aerschot had geen problemen met een schot van Brouckaert (’15) en een zachte kopbal (’23). Net na het half uur werd Cabeke met een subtiel pasje alleen voor doel gezet en hij faalde niet: 0-1 (’33). Niet veel later moest Webers uitstekend tussenkomen op een scherpe voorzet (’37).
Meteen daarna zette K.SK. een mooie combinatie op met Engelen als afwerker, maar hij vond doelman Sadin op zijn weg; de rebound was voor Orye, maar hij werd in extremis nog afgeblokt (’38).
De tweede helft was nog maar net begonnen toen een harde voorzet door Mbuba tegen de touwen werd gewerkt: 0-2 (’46). Onze jongens lieten het hoofd echter niet hangen en werden voor hun mentale weerbaarheid al snel beloond: een vrije trap van Ventôse werd aan de tweede paal door Webers opnieuw voorgebracht en Engelen stond op de juiste plaats: 1-2 (’53). Enkele minuten later pakte Benhamou uit met een schitterende actie op counter, maar hij liftte de bal helaas net te hoog (’56). Een kopbal van Ventôse was iets te centraal (’61), Engelen devieerde een voorzet aan de eerste paal net naast (’64) en opnieuw Ventôse besloot een goede actie voorlangs (’66).
Vervolgens was het weer even de beurt aan de bezoekers: een gevaarlijke voorzet voorlangs (’72), een schot over (’73) en een puntertje in de armen van Van Aerschot (’82) leverden echter niets op. Aan de overzijde was er plots commotie omwille van vermeend handspel, maar de ref gaf geen krimp. De daaropvolgende lange bal werd door Cabeke (tweelingbroer van de eerste doelpuntenmaker) ongelukkig in eigen doel verwerkt: 2-2 (’83)!
K.SK. kwam zelfs nog dicht bij de overwinning, maar het afgeweken schot van Janssens viel langs de verkeerde kant van de paal (’90). In blessuretijd volgde daarentegen het nekschot: Bova kreeg te veel ruimte en zette met een gekruist schot de 2-3 eindstand op het bord. Een laatste kans voor Ventôse kon daar niets meer aan veranderen.
We sluiten de heenronde af met een wedstrijd die kenmerkend was voor de rest van de heenronde: een goede mentaliteit, degelijk voetbal en voldoende kansen, maar helaas geen punten… Hoe groot de ontgoocheling ook is, de vaststelling dat wij zelden de mindere ploeg geweest zijn, moet ons geloof versterken in het feit dat de redding in de terugronde nog tot de mogelijkheden behoort.